Dziennik Zagłębia, nr 1 niedziela, 24 kwietnia 1932
Sanacyjnym podjadkom w odpowiedzi - Adam dementuje plotki i obala fałszywe ataki na jego osobę ze strony "Expresu Zagłębia" i niejakiego Wojciecha Marchwickiego. Zarzucali mu udział w aferze sanacyjnej "Śl. Głosu Publicznego", oraz to, że był poszukiwany przez policję i nawet aresztowany przez policję 9 kwietnia. Adam stwierdza, że nigdy nie miał nic wspólnego z sanacją i że nie był nigdy aresztowany. Źródłem oszczerstwa była publikacja na łamach "Polski Zachodniej" redaktora tej gazety "zawodowego alkoholika" Henryka Hause, który zresztą był zainspirowany przez wspomnianego Marchwickiego "zawodowego stręczyciela od nierządu, sanatora, półanalfabetę". Ta krótka notka utrzymana jest w dość ostrym tonie, o czym świadczą epitety jakimi Adam określa swych oszczerców. Wspomina też, że wstąpił na drogę sądową przeciw "urodzonym oszczercom z rozmaitych sanacyjnych Expresów, Kurierków, Polsk Zachodnich, Nowych Czasów, itp.". Artykuł podpisano Adam Czekalski - literat.
Dziennik Zagłębia, nr 4 czwartek, 28 kwietnia 1932
Zjazd uzdrowicieli - Adam pisze o "sejmie gospodarczym" jaki miał miejsce dwa dni wcześniej w Warszawie zwołany w celu zaradzenia kryzysowi gospodarczemu. Autor ostro krytykuje to spotkanie, które polegało tylko na "gadaniu, gadaniu i gadaniu". Adam stwierdza, że tego typu spotkania nie zaradzą kryzysowi, lecz rozumna, na lata obliczona gospodarka, oszczędności i praca. Artykuł częściowo został skonfiskowany (zawiera puse miejsca z napisem "Skonfiskowano").
Dziennik Zagłębia, nr 16 sobota ,14 maja 1932
Bunt chłopów - Adam krytycznie odnosi się do dyktatury jako formy rządzenia, która zawsze prowadzi do nędzy społeczeństwa. Za przykład podaje Jugosławię, gdzie oficerowie stworzyli spisek przeciw królowi Aleksandrowi, w celu obalenia dynastii, powołania republiki i stworzeniu federacji narodów jugosłowiańskich. Wyzyskiwani i gnębieni bośniaccy chłopi podnieśli bunt, dyktatura wprowadziła terror chcąc się za wszelką cenę utrzymać przy władzy. Adam przedstawia tą sytuację ku przestrodze, gdyż "nie wolno przeciągać struny cierpliwości ludzkiej".