Adam Czekalski urodził się 14 listopada 1902 roku w Galowie (ówczesne woj. kieleckie). W roku 1920 ukończył gimnazjum w Pińczowie, po którym został powołany do szkoły wojskowej. Adam odbywał służbę wojskową w 4 Pułku Strzelców Polskich. Szkołę tą ukończył w stopniu podchorążego. Zwolniony został z wojska po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej z nominacją na podporucznika. Po tym okresie Adam przeniósł się do Wilna, gdzie przygotowywał się do matury. W międzyczasie przeniósł się na Śląsk, gdzie wstąpił do formacji powstańczej. Po zakończeniu powstania powrócił do Wilna, gdzie kontynuował przygotowania do matury zdanej 26 sierpnia 1921. Następnie podjął studia na wydziale leśno-rolnym Uniwersytetu Stefana Batorego. Po studiach, do roku 1927 pracował w zarządzie dóbr ks. Radziwiłła w Nieświeżu. W latach 1927-1929 uczył się w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie. W tym okresie, i po studiach, pracował jako dziennikarz. W roku 1929, po ćwiczeniach wojskowych, został mianowany porucznikiem. W roku 1935 za artykuł o Berezie Kartuskiej został aresztowany i w niej osadzony, do kwietnia 1936 roku. W okresie międzywojennym zajmował się głównie pracą dziennikarską i literacką. W roku 1928 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Jego współpraca z emigracyjnym pismem "Narodowiec" świadczy o sympatii z endecją. W roku 1928 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. Jego współpraca z emigracyjnym pismem "Narodowiec" świadczy o sympatii z endecją.
W czasie okupacji hitlerowskiej zajmował się kupiectwem i czynie włączył się w konspirację. Jego działalność przedstawiała się następująco: